Vogelfotografie een uitdaging van jewelste.
Als je met vogels en vogelfotografie van doen hebt, dan weet je bij voorbaat dat je onderwerp zich vaak niet coöperatief opstelt.
Met andere woorden: ze zitten niet stil, verschuilen zich, vliegen weg en zijn voor de fotograaf een lastig voorwerp om op de gevoelige plaat vast te leggen. Kortom een uitdaging van jewelste om er toch iets moois van te maken.
Beïnvloed je onderwerp
Één van de voorwaarden om tot een acceptabele foto te komen is de factor tijd. Een bekende fotograaf zei het zo treffend: Je moet uren maken.
Dit kan hem zitten in het eindeloos wachten tot die vogel daar gaat zitten waar jij hoopt dat het inderdaad gebeurt of je kunt ook enige invloed uitoefenen door je te verdiepen in het gedrag van de vogel en daarop te anticiperen.
Aan de hand van de volgende foto zal ik u laten zien dat ik het toeval enigszins een handje geholpen heb. Er zat bij ons in de buurt een paartje goudvinken. Deze hebben de gewoonte om vaak op uitstekende takken te gaan zitten.
Bij het snoeien van mijn beukenhaag heb ik een tak niet weggeknipt. Het resultaat laat zich raden. Deze tak werd veelvuldig als uitzichtpunt gebruikt door de goudvinken.
Mijn kansen werden vergroot en het wachten verkleind.
Beïnvloed je achtergrond
Doordat je nu zelf in staat bent te kijken naar lichtinval en niet te vergeten de achtergrond, kun je hiermee zelf bepalen hoe “rustig“ jouw foto eruit komt te zien. Immers verstorende takken of andere elementen bepalen de sfeer van het plaatje. Je kunt hier ook nog eens gebruik van maken en zo zelf bepalen hoe het eruit komt te zien. Bepaal zelf uw voorkeur.
De beukenhaag met takje en putter, met het dak van de buren als achtergrond.
Nu vanuit een andere positie met de lucht als achtergrond.
De omgeving
Respect waar wordt dit woord nu niet gebruikt, voetballers hebben het op hun shirt staan.
Maar voor sommigen is het geen beletsel om de meest verschrikkelijke overtredingen te maken en de vermoorde onschuld te spelen.
Wat is de link met vogelfotografie zult u wel denken, ook hier zijn lieden die niets laten en nesten verstoren, takken wegzagen etc om de voor hun zo mooi mogelijke foto te kunnen maken.
Het kan gelukkig ook anders. Nesten fotograferen is vaak not done. Immers de kans op verstoring is reëel.
Maar als je nu de vogel de mogelijkheid biedt om nestmateriaal daar weg te halen waar jij je foto wilt maken.
Bijvoorbeeld, aan de waterkant bij mij groeien lisdodden. Zodra deze gaan pluizen, vinden en andere vogels dit geschikt nestmateriaal.
Onder je camouflagenet kun je zonder verstoring dichtbij komen en afdrukken.
Locatie
Stel je voor je hebt geen tuin met mogelijkheden.
Elke dag een rondje rijden met de camera en dan maar hopen op een mooie ontmoeting, natuurlijk is dit een beproefde methode.
Helaas help je door de vele kilometers het milieu niet, het kost een hoop benzine en de kans op succes hangt van toevalligheden af.
Een andere aanpak levert waarschijnlijk meer op kijk bijvoorbeeld, op sites die aangeven waar zich welke vogels waar bevinden. waarneming.nl
Nog handiger is het misschien om gelijkgestemden op te zoeken. Behalve dat het gezellig en leerzaam is als je met elkaar fotografeert, levert het regelmatig leuke informatie op.
Zo kreeg ik al varend een tip over een kleine bonte specht bij mij in de buurt. Omdat ik in de verte “slecht weer“ vermoedde, was de terugreis snel aanvaard en kon ik mij nog even naar de vermelde locatie begeven.
Deze bevond zich naast een picknicktafel, waar ondanks de vakantiegangers de vogels zich hier niets van aantrokken.
Van verstoring door een verdekt opgestelde cameraman met toestel was al helemaal geen sprake.
Rupsje nooit genoeg.
Wist u overigens dat rupsen het favoriete voedsel van een koekoek is?
Welke foto je ook maakt , er is altijd weer de drang om toch nog weer een mooiere te maken. Wie kent er niet de koekoek?
Horen doet iedereen hem wel eens, zien is niet voor een ieder weggelegd, maar mooi op de foto krijgen dat is echt een ding.
Tevredenheid alom toen het mij lukte deze bijzondere vogel te vereeuwigen. Dat dit niet zonder slag of stoot ging was ik snel vergeten. Genoemde koekoek zat wat dromerig voor zich uit te staren. Ik kon daarom voorzichtig, al kruipend door met van stekels voorziene duindoorns, de koekoek benaderen. Niet in een rechte lijn , maar zigzaggend en zodra de blik van de vogel opzij gericht was even poserend. Het licht was goed, de koekoek werkte mee en ik was tevreden over het resultaat.
Uren, dagen, maanden genieten van het resultaat en dan is er toch weer die drang om er toch iets spectaculairder van te maken.
Die kans kreeg ik toen er in een redelijk beperkt gebied 3 koekoeken zaten, die elkaar regelmatig de tent uitvochten. Bovendien stond er een dode boom, die zo nu en dan door een van de koekoeken bezocht werd. Uren maken, de juiste instelling van de camera, steeds veranderende lichtinval, en maar wachten. Dit duurde 5 uur voordat de kans zich voordeed. Gelukkig roepen de koekoeken tijdens de vlucht, zodat je op z’n komst voorbereid bent. En dan maar hopen dat de door jou gekozen tak ook zijn uitverkorene is.
U ziet het, 2 jaar later kreeg ik de kans iets aan mijn koekoek foto toe te voegen. Voorlopig geen tijd meer besteden aan de koekoek, tenzij…
Mijn laatste tip: Ga voor u begint te fotograferen op cursus. Je hoeft het wiel niet opnieuw uit te vinden. Elke dag leer ik weer opnieuw, maar dit dankzij de basis die gelegd is. Waar u de cursus volgt is niet aan mij, maar de review die ik aan de cursus van Harry Scholing ( Ringfoto Meppel ) gaf was vergelijkbaar met de tevredenheid over mijn laatste foto.
